THE PECULIARITY OF THE APPROACH TO THE ISSUE OF WAR IN K. VONNEGUT’S NOVEL “SLAUGHTERHOUSE - FIVE, OR, THE CHILDREN’S CRUSADE” ; ՊԱՏԵՐԱԶՄԱԿԱՆ ԹԵՄԱՅԻ ՄԱՏՈՒՑՄԱՆ ՅՈՒՐԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆԸ Կ. ՎՈՆԵԳՈՒՏԻ «ՍՊԱՆԴԱՆՈՑ ՀԱՄԱՐ ՀԻՆԳ ԿԱՄ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻ ԽԱՉԱԿՐԱՑ ԱՐՇԱՎԱՆՔԸ» ՎԵՊՈՒՄ ; ОСОБЕННОСТЬ ПРЕДСТАВЛЕНИЯ ТЕМЫ ВОЙНЫ В РОМАНЕ К. ВОННЕГУТА «БОЙНЯ НОМЕР ПЯТЬ, ИЛИ КРЕСТОВЫЙ ПОХОД ДЕТЕЙ»

The present paper is an attempt to discuss some peculiarities of an approach to the issue of war in K. Vonnegut’s ‘Slaughterhouse - Five, or the Children’s Crusade’. The description of the war itself is not of primary importance as compared to the suppression of individuality under totalitarian ideology. For K. Vonnegut and his contemporaries the world is absurd and is excluded from human ‘I’ and the novel itself is the sarcastic reflection of the idea. The author considers it impossible to give a comprehensible picture of the war the way it is impossible to find logic in absurdity and he actually tries to explain the reader why it is impossible to write about war. K. Vonnegut believes that war is not the way to restore justice as it never existed. ; Սույն հոդվածը նվիրված է պատերազմական թեմայի մատուցման յուրահատկությանը Կ. Վոնեգուտի «Սպանդանոց համար հինգ…» վեպում: Պատերազմական իրադարձությունների նկարագրությունը երկրորդական է տոտալիտար ուսմունքի ներքո մարդու անհատականության ոչնչացման նկատմամբ: Կ. Վոնեգուտի և իր ժամանակակիցների համար աշխարհը աբսուրդ է և գտնվում է մարդկային «ես»-ից դուրս, և այս վեպը այդ գաղափարի հեգնական արտացոլումն է: Հեղինակը կարծում է, որ անհնար է ստեղծել պատերազմի համապարփակ պատկեր, քանի որ դա հավասար է տրամաբանության որոնմանը աբսուրդի աշխարհում: Փաստորեն, այս վեպում հեղինակը փորձում է բացատրել ընթերցողին, թե ինչու հնարավոր չէ գրել վեպ պատերազմի մասին: Կ. Վոնեգուտը վստահ է, որ պատերազմը անկարող է վերականգնել արդարությունը, քանզի այն գոյություն չի ունեցել ի սկզբանե: ; В данной статье рассматриваются особенности авторского подхода к теме войны в романе К. Воннегута «Бойня номер пять…». Автор считает, что описание военных действий является второстепенным по отношению к полному уничтожению личности под давлением тоталитарной идеологии, и уверен, что невозможно создать всеобъемлющую картину о войне, поскольку это равносильно поиску логики в мире абсурда. В этом произведении, вместо описания военных действий, автор пытается объяснить читателю «невозможность» написания романа о войне. Для К. Воннегута ...