Η ποινή της τυφλώσεως του αυτοκράτορα Ρωμανού Δ΄ Διογένη

The fallen Byzantine Emperor Romanos IV Diogenes was cruelly blinded on the 29th June 1072. This was a penalty to punish him and was designed to deter him from any possible ambition of retaking the throne. Any mutilation would disqualify an individual from taking the throne since an Emperor had to be unblemished. The penalty of blinding was recognized as capital punishment, similar to the various punishments by death. Subject to the Emperor's mercy, the death penalty could be replaced by blinding, which resulted in complete loss of vision and was considered to be a lifelong punishment. Blinding was a recognized penalty for political rivals and for the crime of "high treason" (kathosiosis). All people who were not cleared of conspiracy or who contested the power of the Emperor had to be punished. Blinding was accomplished by gouging out the eyes, often using a hot poker or by pouring a boiling substance, such as vinegar, on them. Despite receiving assurances of his personal safety, Diogenes was blinded on the order of the new Emperor in Kotyaion (Kioutahya) by a Jew, who, due to inexperience, needed three attempts to perform the task, using a sharp metal object. Without medical assistance, the wound became infected and Diogenes soon developed periocular tissue sepsis with head and facial edema and worms falling out of his ocular injuries. Five weeks later he died on Prote Island in the Sea of Marmara, on the 4th August 1072. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Στις 29 Ιουνίου του 1072 τυφλώθηκε ο έκπτωτος αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ρωμανός ο Δ΄ ο Διογένης. Ήταν μια ποινή η οποία του επιβλήθηκε για να τον αποκλείσει από τυχόν μελλοντική διεκδίκηση του θρόνου. Και αυτό γιατί δεν μπορούσε κάποιος να διεκδικήσει το ύπατο αξίωμα της αυτοκρατορίας αν δεν ήταν αρτιμελής. Η ποινή της τύφλωσης ανήκε στις κεφαλικές ποινές, δηλαδή στις ποινές που επέσυραν θάνατο. Λόγω της φιλευσπλαχνίας των αυτοκρατόρων που την επέβαλαν, ο θάνατος αντικαταστάθηκε από την ποινή της τυφλώσεως, η οποία καταδίκαζε το θύμα σε ισόβια τιμωρία. Η ποινή αυτή επιβαλλόταν στο έγκλημα της καθοσίωσης, δηλαδή σε πολιτικό έγκλημα, και ένοχος καθοσίωσης ήταν οποιοσδήποτε αντιτασσόταν και επιβουλευόταν την αυτοκρατορική εξουσία. Η απώλεια της όρασης επιτυγχανόταν είτε μέσω εξόρυξης των οφθαλμικών βολβών με μεταλλικό αντικείμενο, είτε με ενστάλαξη καυστικού υγρού, είτε με εφαρμογή πυρωμένου σίδερου. Ο Διογένης εξωμματίστηκε μετά από αυτοκρατορική διαταγή στην Κιουτάχεια, χωρίς προηγουμένως να τηρηθούν οι δεσμεύσεις που του είχαν δοθεί για τη σωματική του ακεραιότητα. Τυφλώθηκε από κάποιον Ιουδαίο, χωρίς καμιά προετοιμασία. Η εξόρυξη των βολβών του έγινε με μεταλλικό αιχμηρό αντι-κείμενο και επαναλήφθηκε τρεις φορές λόγω της απειρίας του δημίου. Μετά τον εξωμματισμό, και αφού δεν έλαβε χώρα κάποια ιατρική παρέμβαση, ακολούθησε σήψη των περιοφθάλμιων ιστών, οίδημα της κεφαλής και του προσώπου, ενώ στα οφθαλμικά τραύματα εμφανίστηκαν σκουλήκια που έπεφταν κάτω. Μετά από 5 περίπου εβδομάδες, ο Ρωμανός πέθανε στη νήσο Πρώτη της Προποντίδας στις 4 Αυγούστου του 1072. [ABSTRACT FROM AUTHOR]